Συμπληρώνονται 41 χρόνια από την ηρωική εξέγερση του Πολυτεχνείου
που αποτέλεσε την αρχή του τέλους της εφτάχρονης τυραννίας. Οι
φοιτητές, τα νιάτα της Ελλάδας, σήκωσαν το ανάστημά τους και έστησαν τα στήθη τους στα όπλα και στα τανκς της δικτατορίας.
Οι νεκροί, οι τραυματίες, οι βασανισμένοι, οι φυλακισμένοι, του
Πολυτεχνείου και του αντιδικτατορικού αγώνα, δείχνουν την ανάγκη
να υπάρχει επαγρύπνηση για την διαφύλαξη της Ελευθερίας, της
Δημοκρατίας και της Δικαιοσύνης.
Ειδικότερα σήμερα που η χώρα μας και ο λαός βρίσκονται αντιμέτωποι
με μια πρωτοφανή οικονομική κρίση, που έχει γυρίσει το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων δεκαετίες πίσω, απαιτείται η επαγρύπνηση να είναι διαρκής και αυξημένη.
Πρέπει να διαφυλάξουμε, ως κόρη οφθαλμού, τη Δημοκρατία, τους
Θεσμούς και την Αξιοπρέπεια των πολιτών. Να σταθούμε αρωγοί στα
εκατομμύρια των συμπατριωτών μας που πλήττονται από την κρίση,
ενισχύοντας την αλληλεγγύη και τον εθελοντισμό.
Πέρασαν 41 χρόνια και το σύνθημα Ψωμί- Παιδεία- Ελευθερία έρχεται ξανά στην επικαιρότητα. Πρέπει να αγωνιστούμε και να καταπολεμήσουμε τη φτώχεια και την πείνα που πλήττει μεγάλο μέρος
του πληθυσμού, να βελτιώσουμε το σύστημα Παιδείας παράγοντας
μορφωμένους και ενεργούς πολίτες, και να αντισταθούμε στα φαντάσματα του φασισμού που έκαναν την εμφάνισή τους τα τελευταία χρόνια ως απόρροια της κρίσης.
Το Πολυτεχνείο έδειξε ότι κανένα αγώνας δεν πάει χαμένος. Γι’ αυτό μην αφήσουμε τη λήθη να υπερτερήσει της μνήμης.