Ημέρα μνήμης και τιμής η 19η Μαΐου, ημέρα που ανακηρύχθηκε επίσημα ως επέτειος της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού. Όλοι πρέπει να συγκρατήσουμε καλά τα δραματικά ιστορικά γεγονότα που σηματοδότησαν τον εκπατρισμό αλλά σε πολλές περιπτώσεις και τον απόλυτο αφανισμό ολόκληρων γενεών Ποντίων από τις πανάρχαιες κοιτίδες τους. Η άρτια σχεδιασμένη πολιτική των Νεότουρκων που εκτελέστηκε συστηματικά από το 1916 ως το 1924 με τη μορφή ξεριζωμών, σφαγών, εκτοπίσεων, βασανιστηρίων και στρατοπέδων θανάτου είχε ως τραγικό επίλογο έναν κατάλογο 353.000 νεκρών και αμέτρητους άλλους περιπλανώμενους Ποντίους.
Στον δρόμο της προσφυγιάς πια οι Πόντιοι αναζήτησαν την θαλπωρή της μητρόπολης Ελλάδας αλλά ακόμη και τότε τα πράγματα δεν στάθηκαν ευνοϊκά για αυτούς. Άθλιες συνθήκες διαβίωσης, εξευτελισμοί, καχυποψία και υποτίμηση είναι μόνο μερικές από τις συμπεριφορές που αντιμετώπισαν στην προσπάθειά τους να ξαναστήσουν νέες ζωές, να απλώσουν νέες ρίζες.
Η περιοχή των Γρεβενών είχε την τύχη να υποδεχτεί και να ενσωματώσει τους ταλαιπωρημένους αυτούς πληθυσμούς και να βγει ουσιαστικά κερδισμένη από την πληθυσμιακή της ενίσχυση. Εργατικοί, καινοτόμοι, αφοσιωμένοι, πνευματώδεις, φιλόξενοι, κεφάτοι και πολλά άλλα χαρακτηριστικά τους μπορεί να αναγνωρίσει κανείς κάνοντας απλά μια βόλτα στα χωριά που έχουν μεικτό ή αμιγή ποντιακό πληθυσμό.
Οι Τούρκοι με τον πιο βάρβαρο και ολοκληρωτικό τρόπο βρέθηκαν διπλά χαμένοι. Χρεώθηκαν σαν λαός το στίγμα της γενοκτονίας και ταυτόχρονα απώλεσαν δημιουργικές ανάσες ζωντάνιας και ανθρώπους άξιους να συμβάλλουν στην πρόοδο και την ευημερία όποιου τόπου κάνουνε πατρίδα.
Με μεγάλη τιμή και ευθύνη απέναντι στην ιστορική μνήμη του Έθνους μας οφείλουμε όλοι μας να διατηρήσουμε άσβεστη την ανάμνηση των γεγονότων αυτών και αυτό είναι χρέος μας απέναντι στους νεκρούς Έλληνες Ποντίους, στους ζωντανούς συμπατριώτες μας που είναι οι θεματοφύλακες αυτής της μακράς παράδοσης αλλά απέναντι σε κάθε ανθρώπινη ύπαρξη που υφίσταται παρόμοιες πρακτικές.
