Αρχικά να σας καλωσορίσω στα Γιάννενα, την πρωτεύουσα της Ηπείρου, η οποία έχει την χαρά και την τιμή να φιλοξενεί το 6ο τακτικό συνέδριο της Ένωσης Περιφερειών με τίτλο «Περιφερειακή Διακυβέρνηση: Νέες δομές, νέες απαντήσεις, σταθερή αξία».
Οι αιρετές περιφέρειες πάρα τη δύσκολη συγκυρία που διανύουμε κατέφεραν να αποτελέσουν ένα κρίσιμο πυλώνα περιφερειακής ανάπτυξης για την χώρα.
Η ωριμότητα που επιδεικνύουν στον τομέα της απορρόφησης του ΕΣΠΑ και ο αποφασιστικός τους ρόλος στην τρέχουσα προγραμματική περίοδο, όπου κλήθηκαν να διαχειριστούν σημαντικά κονδύλια, αποδεικνύει ότι η αυτοδιοίκηση μπορεί, ξέρει και τα καταφέρνει, όταν είναι εξοπλισμένη με τα κατάλληλα εργαλεία, τις αρμοδιότητες και τους αντίστοιχους πόρους.
Άλλωστε η αυτοδιοίκηση πάντα ζητά την οικονομικής της αυτοτέλεια, η οποία μπορεί να είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη, ωστόσο στην πράξη δεν εφαρμόζεται.
Θα πρέπει όμως να τονίσω πως στην κατεύθυνση της περιφερειακής ανάπτυξης οι Περιφέρειες έχουν ένα σημαντικό σύμμαχο και συνεργάτη.
Κι αυτός δεν είναι άλλος από τους Δήμους.
Η συνεργασία πρώτου και δεύτερου βαθμού αυτοδιοίκησης είναι σημαντική.
Με τους δήμους βασικούς και ισότιμους συνομιλητές με τις Περιφέρειες για τα έργα ΕΣΠΑ, με σύμπνοια και συνεργασία βλέπουμε καθημερινά αποτελέσματα προς όφελος των τοπικών μας κοινωνιών και ολόκληρης της χώρας κατ’ επέκταση.
Ήρθε όμως η ώρα και η πρωτοβάθμια αυτοδιοίκηση να διαχειριστεί αυτοτελώς ευρωπαϊκά χρηματοδοτικά προγράμματα, μια πρόταση που την καταθέτω σήμερα στο τραπέζι προς συζήτηση.
Και πιστεύω ότι βρίσκει σύμφωνους όλους τους ανθρώπους της πρωτοβάθμιας αυτοδιοίκησης.
Εκτός από τους πόρους όμως πρέπει να δούμε και το μεγαλύτερο πρόβλημα το οποίο, κατά τη γνώμη μου, αντιμετωπίζει η αυτοδιοίκηση και δεν είναι άλλο από την πολυνομία, τους ασφυκτικούς ελέγχους και ουσιαστικά την απόλυτη εποπτεία η οποία στέκεται εμπόδιο σε όλα όσα περιέγραψα πιο πάνω.
Στην κοινή προσπάθεια δηλαδή δήμων και περιφερειών να εργαστούν για την ανάπτυξη του τόπου.
Έτσι, μιας και βρισκόμαστε λίγους μήνες πριν τις αυτοδιοικητικές εκλογές από τις οποίες θα προκύψουν νέες Περιφερειακές και Δημοτικές Αρχές, αναπόφευκτα ο νους όλων μας πηγαίνει στην αυτοδιοικητική μεταρρύθμιση του «Κλεισθένη».
Δεν είναι η ώρα να επαναφέρουμε τη συζήτηση το ζήτημα της απλής αναλογικής.
Τα έχουμε συζητήσει και στην ΚΕΔΕ και στην ΕΝΠΕ και με το αρμόδιο υπουργείο.
Να πω όμως ότι η δική μου στάση δεν είναι στην λογική του άσπρου ή του μαύρου.
Ο Καλλικράτης έκανε τον κύκλο και έπρεπε, αρχικά να αξιολογηθεί και μετά να εκσυγχρονιστεί.
Δυστυχώς και με ευθύνη της ηγεσίας της ΚΕΔΕ χάσαμε αυτή την ευκαιρία να συνομιλήσουμε με σοβαρότητα με το υπουργείο και μείναμε στις καταγγελίες.
Σε εκείνο που θέλω να σταθώ περισσότερο όμως και πιστεύω πως όλοι όσοι ασχολούμαστε με την αυτοδιοίκηση το στηρίζουμε με ζέση, είναι πως χάσαμε μια ακόμα ευκαιρία με αυτή την μεταρρύθμιση να δυναμώσουμε ουσιαστικά τους Δήμους και τις Περιφέρειες, να δώσουμε νόημα στην λέξη αυτοδιοίκηση.
Εμείς καθημερινά αποδεικνύουμε ότι η Αυτοδιοίκηση μπορεί.
Και σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί καλύτερα ακόμα και απ’ το Κράτος.
Αρκεί να την αφήσουμε να δράσει.
Ελπίζω, ενόψει της δεύτερης φάσης του «Κλεισθένη» όποτε κι αν αυτή έρθει, η κυβέρνηση να αποδείξει με πράξεις ότι εμπιστεύεται τις Περιφέρειες, ότι πιστεύει στους Δήμους και να προχωρήσει σε μια πραγματική νομοθετική τομή.
Γιατί η αγωνία μας για την κυβερνησιμότητα των Δήμων και των Περιφερειών, καθώς και για την οικονομική τους αυτοτέλεια είναι ειλικρινής και διαχρονική.
Και ως τέτοια δεν περιέχει καμία πολιτική σκοπιμότητα.
Με αυτές τις σκέψεις σας καλωσορίζω και πάλι στα Γιάννενα κι εύχομαι καλή επιτυχία στις εργασίες του συνεδρίου.
