Η Λυκόβρυση (παλ. Γλυκόβρυση) βρίσκεται στο βόρειο τμήμα του πολεοδομικού συγκροτήματος των Αθηνών, στην Αττική. Τοποθετείται στα περίχωρα της Κηφισιάς, στις ανατολικές όχθες του Κηφισού ποταμού και καθίσταται προσβάσιμη από την Εθνική Οδό Αθηνών-Λαμίας, στο τμήμα της οποίας εκτείνεται η βιομηχανική ζώνη της περιοχής.
Η Λυκόβρυση επικοινωνεί άμεσα με την όμορο περιοχή της Μεταμόρφωσης, με την οποία συνδέεται με πλούσιο ιστορικό και εθνολογικό παρελθόν από την εποχή της μικρασιατικής καταστροφής. Πολλοί μάλιστα από τους αρχικούς κατοίκους που κατέφθασαν το 1922 στην Λυκόβρυση μετεγκαταστάθηκαν στη γειτονική περιοχή ώστε να βρίσκονται κοντά στον τόπο εργασίας τους με αποτέλεσμα να παρουσιάζει ο μικρός οικισμός εικόνες εγκατάλειψης. Σε αυτό συνέβαλλαν αργότερα και οι καλύτερες συγκοινωνιακές υποδομές της Μεταμόρφωσης από την οποία διερχόταν το μεγαλύτερο τμήμα της βιομηχανικής ζώνης.
Τα διοικητικά όρια του δήμου καταλαμβάνουν έκταση 1.950 στρεμμάτων στα οποία κατοικούν σύμφωνα με την απογραφή του 2001 8.116 άτομα, τουτέστιν 4.162 κάτοικοι ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο. Το κέντρο της περιοχής τοποθετείται στη μικρή πεδιάδα που περιβάλλεται από τον Κηφισό, τον Πράσινο Λόφο Ηρακλείου και τα άγρια εδάφη του Πεντελικού, σε υψόμετρο 200 μέτρων, με θέα την Πάρνηθα στα δυτικά και την Πεντέληστα ανατολικά. Πολιούχος είναι η Αγία Βαρβάρα γύρω από το ναό της οποίας εκτείνεται η οικιστική ζώνη της περιοχής, ενώ η εμπορική Πλατεία Λυκοβρύσεως τοποθετείται επί της Λεωφόρου Γρηγορίου Λαμπράκη, στη διαδρομή προς την Εθνική Οδό. Στη Λυκόβρυση διασώζεται το παλαιό Ινστιτούτο Αμπέλου, ενώ στο κέντρο της πόλης δεσπόζει και το επιβλητικό, ανακαινισμένο Υδραγωγείο που υδροδοτούσε το χωριό.
Είναι περιοχή προικισμένη με πράσινο και πλούσια εδάφη σε νερό. Παρά ταύτα παραμένει μια σχετικά αραιοκατοικημένη περιοχή με περιορισμένο πολεοδομικό και ρυμοτομικό σχέδιο, αργή ανάπτυξη και φτωχές υποδομές. Οι κάτοικοι τοποθετούνται μεταξύ των μικροαστικών στρωμάτων, αν και τα τελευταία χρόνια, με τον κορεσμό των λοιπών αθηναϊκών δήμων έχει αρχίσει δειλά να προσελκύει το οικιστικό ενδιαφέρον και άλλων ομάδων πληθυσμού. Με την Κηφισιά δεν υπάρχει επικοινωνία καθότι συνορεύει με τις εκτός σχεδίου ζώνες της πόλης όπου το ρυμοτομικό σχέδιο είναι ανύπαρκτο και τη γη καταλαμβάνουν μεγάλες καλλιεργήσιμες εκτάσεις της Κάτω Κηφισιάς με προσφυγικά και αγροτικά παραπήγματα.
