Κάθε χρόνο, τέτοια εποχή, από την οδό Διστόμου στον Κολωνό ξεκινούν δύο πούλμαν γεμάτα μαθητές. Προορισμός της μονοήμερης εκδρομής τους είναι το Δίστομο Βοιωτίας – ναι, από …Διστομο, σε …Διστομο!
Είναι οι μαθητές μιας τάξης του 52ου Γυμνασίου Αθήνας- ενός σχολείου που επί 17 χρόνια , πραγματοποιει επίσκεψη -προσκύνημα στην Μαρτυρική κωμόπολη και το παρακείμενο Βυζαντινό Μοναστήρι του Οσίου Λουκά! Έτσι έγινε και χθες Πέμπτη, με τις χαρούμενες φωνές και τα πειράγματα των μαθητών και των μαθητριών ζωντάνεψαν το ηλιόλουστο Διστομο και το χώρο μεταξύ των Μουσείων, καθώς φέτος οι καθηγητές συμπεριέλαβαν στο πρόγραμμα, εκτός από το Μαυσωλειο και το Μουσείο Θυμάτων Ναζισμού και ξενάγηση στην πλούσια Αρχαιολογική Συλλογή Διστόμου, που εποπτεύεται από το Υπουργείο Πολιτισμού!
Πίσω από αυτό το τακτικό ”ραντεβού” που καθιερώθηκε το 2000 και πραγματοποιείται έκτοτε αδιαλείπτως, ειναι μια Διστομίτισα Καθηγήτρια Γαλλικών, η Άννα Σφουντούρη, που υπηρετεί από το 1995 στο εν λόγω Γυμνάσιο! Με ζώσα την μνήμη της Σφαγής και των πέτρινων χρόνων του θρήνου και του πένθους, η Αννα δεν δυσκολεύτηκε να πέρασε στους συναδέλφους της και τους εκάστοτε μαθητές, την σημασία και την ανάγκη πραγματοποίησης μιας εκπαιδευτικής εκδρομής στο Δίστομο! Αρχικά στο Μαυσωλείο, μετά όταν άρχισε να λειτουργεί, και στο Μουσειο Θυμάτων – και στο συστεγαζόμενο Λαογραφικό Μουσειο — τωρα και στο Αρχαιολογικό…
<> λέει. << Εκτός από την ίδια την απάνθρωπη, βάρβαρη Σφαγή αμάχων, αυτό που τους εντυπωσιάζει πιο πολύ είναι η εικόνα με τα κρανία των νεκρών…Ανάμεσά τους και πολλών παιδιών, μωρών…Είναι ένα μάθημα για την Ειρήνη, κατά του Πολέμου – μπροστά στα μάτια τους! Το άλλο που τους εντυπωσιάζει ειναι το ξεκλήρισμα ολόκληρων οικογενειών … Είναι και το όνομά μου – σ.σ. Σφουντουρη- και εντυπωσιάζονται όταν βλέπουν δεκάδες νεκρούς με αυτό το όνομα… Είναι και η κινηματογραφική ταινία με τον Αργύρη Σφουντουρη ( σ.σ ''Ένα τραγούδι για τον Αργύρη'' που την έχουν δει…''.
Για την έμπειρη καθηγήτρια ρόλο παιζει, εξηγεί, και η σωστή προετοιμασία του μαθητή για το πρόκειται να δει στην επίσκεψη και πιο το μήνυμά της. Η ίδια συχνά τους μιλά, δοθείσης ευκαιρίας- με αφορμή επετείους, τις διεκδικήσεις των γερμανικών οφειλών κ.α. Αλλά και οι συνοδοί καθηγητές, όπως ο κ. Φουρλάς, η κ. Κάβουρα και η κ. Μάνεση ( σ.σ συγνώμη αν ξεχάσαμε κάποιον…), είχαν κάνει την πρέπουσα προεργασία και στο σχολείο και κατά το ταξίδι – το ίδιο και στο Μαυσωλείο που έκανα τον πρώτο σταθμό.
Τα βουρκωμένα μάτια πολλών μαθητών και μαθητριών μετά την ξενάγηση ήταν μια ''άλλη εικόνα'' σε σχέση με αυτή των μαθητών που σαν λεφούσι έβγαιναν μισή – μια ώρα πριν από τα λεωφορεία.. Απαράλλαχτα ίδια με αυτή των παιδιών του Γυμνασίου της γειτονικής Λιβαδειάς- πρωτεύουσας του νομού – που είχαν προηγηθεί…. Και άλλων 150 μαθητών που οι εθελοντές λειτουργίας του Μουσείου, αναμένουν αυριο Παρασκευή…
Η Μνήμη κάνει το ταξίδι της γενιά – γενιά, μέσα από τους μαθητές…
