Απόσπασμα που αναφέρεται στην Περιφερειάρχη Αττικής, Ρένα Δούρου, από το ολοσέλιδο άρθρο της 3/1/15 γερμανικής Ζιντόιτσε Τσάιτουνγκ και της δημοσιογράφου Κριστιάνε Σλέτσερ, με τίτλο «Κάτι καινούργιο» σχετικά με την πολιτική, οικονομική, κοινωνική κατάσταση στην Ελλάδα :
«(…) Πάντως, η Ρένα Δούρου έχει φτάσει ήδη πολύ ψηλά. Την αποκαλούν «μικρή πρωθυπουργό», καθώς έχει αναλάβει τη θέση της περιφερειάρχη της Αττικής, της μεγαλύτερης Περιφέρειας της χώρας. Εδώ ζει σχεδόν το 40% από τα 11 εκατομμύρια των Ελλήνων. «Η Περιφέρεια είναι μεγαλύτερη από το Λουξεμβούργο ή τη Μάλτα», λέει η Δούρου μέσα από το τεράστιο γραφείο της στον έβδομο όροφο ενός δημοσίου μεγάρου.
Έγινε η πρώτη γυναίκα η οποία κέρδισε αυτό το αξίωμα στις αυτοδιοικητικές εκλογές του περασμένου Μαΐου με ποσοστό 50,8%. Εκείνη η νίκη σηματοδότησε και τη μεγαλύτερη ως τότε εκλογική επιτυχία για τον ΣΥΡΙΖΑ. Έξι ώρες πριν από την αλλαγή του χρόνου,
εξακολουθεί να κάθεται στο γραφείο της με θέα την Ακρόπολη. «Δεν προλαβαίνω καν να κοιτάξω έξω».
Η Δούρου θεωρεί ότι αυτό το τεράστιο γραφείο «δεν είναι καθόλου πρακτικό, γιατί είμαι διαρκώς στο τρέξιμο». Είναι 40 χρονών, λεπτή, ξανθιά, φορά κοστούμι κι έχει σιδεράκια στα δόντια. «Περιφερειάρχης με σιδεράκια. Πολλοί με έχουν κοροϊδέψει για αυτό», λέει.
Αν και αυτό ήταν σχετικά ανώδυνο. Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, ένα πολιτικός του σοσιαλιστικού ΠΑΣΟΚ το οποίο συγκυβερνά με τους συντηρητικούς, είπε ότι θα προτιμούσε αντί για τη «βρωμερή της φάτσα», να τη δει σε αφίσες με ολόσωμη φωτογραφία με μπικίνι. Η Δούρου λέει: «Έζησα όλα όσα μπορούσε να περιμένει κανείς σε μια φαλλοκρατική κοινωνία». Το σύνθημά της, ωστόσο, είναι να παραμένει ψύχραιμη. «Ορισμένοι με έχουν συγκρίνει κιόλας με τη Μέρκελ».
Από πολιτικής πλευράς πάντως, η Δούρου έχει ελάχιστα κοινά σημεία με την καγκελάριο.
«Δεν υπάρχει παράδειγμα στον κόσμο όπου μια κρίση χρέους να θεραπεύθηκε με σκληρές πολιτικές λιτότητας», λέει η Δούρου. «Γιατί να σε ενδιαφέρει το ευρώ όταν ο πατέρας σου είναι άνεργος».
Την 1η Σεπτεμβρίου ανέλαβε τα καθήκοντά της. Οι επόμενοι μήνες αποτέλεσαν ένα τεστ επαφής με την πραγματικότητα. Ο προκάτοχός της αρνήθηκε να την προετοιμάσει προσωπικά.
Βάσει των κυβερνητικών εντολών, η Ρένα Δούρου θα έπρεπε να επανεξετάσει τις συμβάσεις των υπαλλήλων της, προετοιμάζοντας έτσι το έδαφος για απολύσεις. Αρνήθηκε να το κάνει, πράγμα για το οποίο απειλείται με εισαγγελική δίωξη.
Ανέτρεψε την από χρόνια εξαγγελθείσα κατασκευή μιας μονάδας διαχείρισης απορριμμάτων για την οποία αντιδρούν οι κάτοικοι, κάτι για το οποίο ενδέχεται να χαθούν επιχορηγήσεις εκατομμυρίων ευρώ από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αντίθετα, οι οικογένειες που αδυνατούν να πληρώσουν το λογαριασμό του ηλεκτρικού ρεύματος, λαμβάνουν βοήθημα. «Με αυστηρά όμως κριτήρια», τονίζει η Δούρου, «χρειαζόμαστε κανόνες».
Εξάλλου, στους ψηφοφόρους «δεν τάξαμε τον ουρανό με τα άστρα».
Η Δούρου γνωρίζει ότι πολλοί έχουν το βλέμμα στραμμένο στην Αττική. Λέει όμως παράλληλα: «Έχω πέντε χρόνια μπροστά μου κι αυτό είναι καλό». Οι αλλαγές χρειάζονται χρόνο, «αν όχι ολόκληρες δεκαετίες» (…)».