Κύριε Πρόεδρε,
κυρίες και κύριοι βουλευτές,
κύριε περιφερειάρχη
εκπρόσωποι αρχών και φορέων,
Αγαπητοί φίλοι
Χαιρετίζω καταρχήν την πρωτοβουλία του ΣΥΡΙΖΑ να θέσει σε διαδικασία διαβούλευσης το κυβερνητικό του πρόγραμμα.
Θεωρώ ότι μόνο κέρδος μπορεί να έχει ένας πολιτικός φορέας,
είτε είναι στην κεντρική πολιτική σκηνή, είτε στην Αυτοδιοίκηση,
όταν η πρόταση του είναι προϊόν συλλογικής επεξεργασίας και συναπόφασης.
Το ζητούμενο σήμερα είναι να υπάρξει ένα σχέδιο διεξόδου από την κρίση.
Οραματικό και ταυτόχρονα ρεαλιστικό και εφαρμόσιμο.
Μια στρατηγική για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και την επανεκκίνηση της οικονομίας.
Κυρίως όμως ένα σχέδιο που θα δώσει ελπίδα σε μια κοινωνία που σήμερα είναι σε απόγνωση.
Επειδή μαγικές συνταγές δεν υπάρχουν, επειδή ο δρόμος διεξόδου από την κρίση είναι πολύ δύσκολος, η προσωπική μου άποψη είναι, ότι ένα τέτοιο σχέδιο για να μπορέσει να είναι αποτελεσματικό, απαιτεί
-συμμαχία με την κοινωνία
-ένα διαφορετικό τρόπο διακυβέρνησης
-και μια νέα πολιτική νοοτροπία.
Απαιτεί και μια αξιόπιστη προσπάθεια επίτευξης ευρύτερων πολιτικών συμμαχιών, με δυνάμεις που μπορούν να συνεννοηθούν για τη νέα ρότα που πρέπει να χαράξει η χώρα.
Απαιτεί μάτια και αυτιά ανοιχτά για να συνθέσουμε, με τις πιο συγκροτημένες και δημιουργικές απόψεις.
Αγαπητοί φίλοι
Σήμερα η κοινωνία είναι εξαντλημένη και θυμωμένη, από την πολιτική ασυνέπεια και την κυβερνητική κακοδιοίκηση δεκαετιών και το κόστος των μνημονιακών πολιτικών.
Δεν εμπιστεύεται το πολιτικό σύστημα και σ’ αυτό «παίρνει η μπάλα» κι εμάς, τους ανθρώπους της αυτοδιοίκησης, που μας θεωρεί πολλές φορές μέρος του πολιτικού συστήματος.
Έχουμε μια κοινωνία που «εκπαιδεύεται» – εντός εισαγωγικών – να ζει με τα λίγα.
Με τα επιδόματα, με τα βοηθήματα,με δίμηνα και πεντάμηνα εργασίας.
Γι’ αυτό λέω ότι το μεγαλύτερο στοίχημα σήμερα για ένα πολιτικό φορέα -κατ’ αντιστοιχία και για μια Δημοτική Αρχή- είναι να εμπνεύσει στην κοινωνία εμπιστοσύνη και πίστη ότι υπάρχει αξιοπρεπής διέξοδος.
Θέλω πριν κλείσω και στον περιορισμένο χρόνο ενός χαιρετισμού, να αναφερθώ εντελώς επιγραμματικά στην Αυτοδιοίκηση και την Ήπειρο.
Σε ότι αφορά στην Αυτοδιοίκηση, δεν χρειάζεται να επιμείνω σε κάτι που γνωρίζουμε όλοι.
Για την διαρκή θεσμική υποβάθμιση, τις δραματικές μειώσεις πόρων
και για το ότι στην προσπάθεια να διορθωθούν στρεβλώσεις του παρελθόντος, περάσαμε στο άλλο άκρο, σε μια απίστευτη γραφειοκρατία και περιορισμούς που πολλές φορές μας δένουν τα χέρια.
Χρειάζεται επαναπροσδιορισμός του ρόλου του Δήμου σε σχέση με αυτά που γνωρίζαμε έως σήμερα.
Χρειάζονται δημιουργικές ανατροπές και μεταρρυθμίσεις.
Απαιτούνται τομές και ρήξεις.
Να οικοδομήσουμε μια νέα Αυτοδιοίκηση που να λειτουργεί ως ανάχωμα στις κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες της κρίσης.
Που δεν εξαντλείται στη διαχείριση της καθημερινότητας και στην έκδοση πιστοποιητικών, αλλά σχεδιάζει, υλοποιεί και αναλαμβάνει πρωτοβουλίες που συμβάλουν στη δημιουργία ενός αναπτυξιακού περιβάλλοντος για να κινηθεί η τοπική οικονομία και να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας.
Πολιτικές που θα ανακουφίζουν την κοινωνία και ταυτόχρονα θα δημιουργούν διεξόδους.
Σε ότι αφορά στην Ήπειρο είναι πολλά και μεγάλα θέματα ανοιχτά ακόμα. Δυστυχώς σε κάποια από αυτά, που αφορούν μάλιστα άμεσα το Δήμο Ιωαννιτών, είχαμε είτε στασιμότητα, είτε αρνητικές εξελίξεις, μόλις το τελευταίο διάστημα.
Το αεροδρόμιο, το Ρυθμιστικό του Λεκανοπεδίου, το ξεπούλημα
εκτάσεων-φιλέτων από το ΤΑΙΠΕΔ, η Ιόνια οδός που δεν προχωράει μέχρι τα σύνορα. Είναι και άλλα.
Για όλα αυτά η Δημοτική Αρχή έχει λάβει θέση.
Αυτό όμως που επιτακτικά προβάλει είναι η συγκρότηση ενός ισχυρού μετώπου διεκδίκησης.
Το διαίρει κάνει την κεντρική εξουσία να τρίβει τα χέρια της.
Επαναλαμβάνω, λοιπόν, και από αυτό το βήμα σήμερα, ότι χρειάζεται να διεκδικήσουμε λύσεις.
Να διεκδικήσουμε δυναμικά, αποφασιστικά, συλλογικά.
Σας ευχαριστώ