Ειδικό ”κεφάλαιο” στον θρυλικό Λιβαδίτη στρατηγό Δημήτριο Ιωάννου (1861-1927) που διέπρεψε σε σειρά πολέμων – μεταξυ των οποίων και ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος- ειναι αφιερωμένο στην εξαίσια Εκθεση «Ο Μεγάλος Πόλεμος 1914-1918» , που εγκαινίασε χθες βράδυ ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ Πρ. Παυλόπουλος, στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο στην Παλαιά Βουλή!
Παράσημα του στρατηγού, το μαστίγιό του, το Λοφίο της επίσημης στολής, και αναφορές στην Μάχη του Σκρά όπου διέπρεψε, κοσμούν την Έκθεση μαζί με πολλά άλλα ενθυμήματα και ντοκουμέντα : Στοιχεία που συγκροτούν ένα συνθετικό ”ρεαλιστικό” αφήγημα του Πολέμου που σημάδεψε την ανθρωπότητα καθως, με εξαιρέσεις διαμόρφωσε την σημερινή Ευρώπη, ενώ όσον αφορά την Ελλαδα- που ειναι το κύριο θέμα- αναφερεται στα μεγάλα πολεμικά γεγονότα αλλά και στιγμές από το μετωπο, τον Εθνικό Διχασμό που σημάδεψε την εποχή, και καταλήγει στην Συνθηκη των Σεβρών με την οποία μεγάλωσε η χώρα , ενώ μοιραία έρχεται στην μνήμη η μικρασιατική εκστρατεία και καταστροφή που ακολούθησε.
Αυτόν τον συμπατριώτη Βοιωτό στρατηγό με την ευκαιρια της τιμητικής αναφοράς του στην έκθεση, καλό είναι να γνωρίσουμε:
Ο θρυλικός Στρατηγός Δημήτριος Ιωάννου έμεινε γνωστός με διάφορα προσωνύμια, όπως ο Μπαλαφάρας της “Ζωής εν τάφω” του Στρατή Μυριβήλη και ο Ζόρικος Στρατηγός, εξαιτίας του υπεράνθρωπου θάρρους του. Μάλιστα ο Αρχιστράτηγος και ο Πάγκαλος θέλησαν να του αφαιρέσουν τη διοίκηση εξαιτίας της παράλογης γενναιότητάς του αλλά του την ξανάδωσαν οι στρατιώτες του,διαβάζουμε στο βιβλίο των Γεωργίου Κωσταγιάννη – Άννας Νικολάου, “Βοιωτοί Αθάνατοι Ήρωες”- απ όπου και τα βασικά βιογραφικά στοιχεία.
Γεννήθηκε στη Λιβαδειά το 1861 και το 1884 αποφοίτησε από τη Σχολή Ευελπίδων και ονομάστηκε Ανθυπολοχαγός του Μηχανικού.
Το 1897 συμμετείχε στην απελευθέρωση της Κρήτης ως Διοικητής Λόχου με το αποβατικό Σώμα του Στρατηγού Τιμολέοντος Βάσσου.
Μετά την ανακωχή ασχολήθηκε με την οχύρωση της Οίτης και επί σειρά ετών διετέλεσε καθηγητής της Οχυρωτικής σε Στρατιωτικές Σχολές.
Το 1912 ως Αντισυνταγματάρχης διετέλεσε Επιτελάρχης της Στρατιάς της Ηπείρου, ενώ από τις 19 Δεκεμβρίου του ίδιου χρόνου, κατά την προετοιμασία της επίθεσης για την κατάληψη των Ιωαννίνων αναλαμβάνει τη διοίκηση των 4 ταγμάτων Ευζώνων της Αετόραχης.
Η επίθεση τελικά ξεκίνησε στις 20 Φεβρουαρίου. Τα Τάγματα Ευζώνων ήταν από τα πρώτα που επιτέθηκαν. Εγκατέστησαν τμήματα ασφαλείας γύρω από τα Ιωάννινα και διέκοψαν την επικοινωνία με το Μπιζάνι. Η τολμηρή τους διείσδυση συνέτεινε στην απόφαση των Τούρκων να παραδοθούν στις 20 Φεβρουαρίου στις 11 μ. μ. Η παράδοση έγινε από δύο Τούρκους αξιωματούχους και τον Επίσκοπο Δωδώνης στις προφυλακές του 9ου Τάγματος Ευζώνων.
Το 1913 ο Ιωάννου γίνεται Διοικητής της νεοσύστατης Μεραρχίας που έδρασε στην Ήπειρο κατά τον Ελληνο – βουλγαρικό πόλεμο.
Το 1915 γίνεται Συνταγματάρχης της 8ης Μεραρχίς Πρεβέζης που μαζί με την 9η των Ιωαννίνων απαρτίζουν το 5ο Σώμα Στρατού με έδρα τα Ιωάννινα. Το 1915 έχει ξεκινήσει ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος και το 5ο Σώμα Στρατού βρίσκεται στην Καβάλα., αλλά η κυβέρνηση τηρεί ουδετερότητα. Ο Στρατηγός Ιωάννου προσχωρεί στο κίνημα Εθνικής Αμύνης της Θεσσαλονίκης κατά της ουδετερότητας. Η προσωρινή κυβέρνηση που συγκροτούν οι κινηματίες κάνει επιστράτευση και οργανώνει τη Μεραρχία Αρχιπελάγους υπό τον Υποστράτηγο Ιωάννου, που το 1917 παίρνει μέρος στις επιχειρήσεις του Μοναστηρίου με βαρύτατες απώλειες.
Το 1918 η Μεραρχία βρίσκεται στο Σκρα κατά των γερμανοβουλγάρων και καταλαμβάνει σημαντικές θέσεις μέχρι τη γραμμή Σερφ Βολάν – Τουμουλούς.
Το 1919 ο Αντιστράτηγος Ιωάννου ορίζεται Διοικητής του Σώματος Σμύρνης που το 1920 ονομάζεται Γ΄Σώμα Στρατού.
Από την ενεργό υπηρεσία αποστρατεύτηκε το 1923 και απεβίωσε το 1927 άρρωστος και παντελώς πένης- χαρακτηριστική ειναι η συνεδρίαση της Βουλής τότε ώστε με παρεμβάσεις από πολλες πλευρές ζητήθηκε από την τότε κυβέρνηση να πάρει την σύνταξή του η υπέργηρη ανάπηρη αδελφή του (https://storiacontroversa.blogspot.gr/…/11/blog-post_3439.h…). Στην Λιβαδειά υπάρχει η ”ΟΔΟΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ”, από τη συμβολή των οδών Γιαννούτσου και Δελφών μέχρι τη Μητρόπολη.
Η Εκθεση γινεται με αφορμή την επέτειο 100 χρόνων από τον Πόλεμο και αξίζει να την επισκεφτείτε: Μέσα από ηχητικά, βιωματικά και διαδραστικά εκθέματα, αλλά και σύγχρονα έργα τέχνης, επιχειρείται σύμφωνα με τον επιμελητή Φίλιππο Μαζαράκη -Αινιάν να υπογραμμιστεί η τεράστια σημασία αυτού του πρώτου βιομηχανικού πολέμου με τον οποίο ξεκίνησε ο 20ός αιώνας: «Έχουμε κινούμενη εικόνα, ηχητικές μαρτυρίες ανθρώπων που έζησαν εκείνη την εποχή αλλά έχουμε και κατασκευές που καλείται ο επισκέπτης είτε να τις χειριστεί, ακόμα και να μπει σε αυτές. Έχουμε κατασκευάσει το ομοίωμα ενός χαρακώματος για να φανεί η αίσθηση του να ζεις κάτω από το χώμα», έχει πει . Ακομα μπορεί κάποιος να φωτογραφηθεί με στολή της εποχής.
===>Διάρκεια έκθεσης έως τις 11 Νοεμβρίου 2018- δηλαδή για ένα ολόκληρο χρόνο!.
Είσοδος ελεύθερη, καθημερινά εκτός Δευτέρας, 9 πμ-2.30 μμ., κατάλληλη για παιδιά.
