Κύμη, η γεω – σπηλαιολογική
Επί 22 χρόνια (1987-2009) προσπάθειες, παρατηρήσεις,
σημειώσεις και κυρίως το εξερευνητικό «πάθος» ευάριθ-
μων (πάνω από 60) Ελλήνων σπηλαιολόγων, Άγγλων και
Τσέχων αποδεικνύουν ότι Κύμη δεν είναι μόνο το λιμάνι,
τα γραφικά χωριά και οι ακρογιαλιές. Κύμη είναι και η στε-
ριανή ύπαιθρος, με τα βουνά τους λόφους και τις άγριες
βραχώδεις ακτές.
Εκεί κρύβεται ένα εντυπωσιακό γεω-ανάγλυφο με ιδιόμορ-
φα πετρώματα, μια αξιόλογη χλωρίδα –πανίδα και στα
υψώματα, ένα καθαρά τοπικό κλίμα του οποίου οι χειμε-
ρινές κυρίως εντάσεις αφήνουν τα ίχνη τους βαθιά μέσα
στον ευαίσθητο ασβεστόλιθο.
Σε αυτό το πέτρωμα έχουν σχηματισθεί, με την πάροδο
εκατομμυρίων ετών, σπηλαιώσεις και υπόγεια υδρογραφι-
κά δίκτυα σηράγγων, μέσα από τα οποία το άφθονο βρό-
χινο νερό των υψωμάτων απάγεται από τις καταβόθρες και
εκβάλλει στα χαμηλά, στις πηγές και στις Κολέθρες.
Ο όρος Σπηλαιολογία πρωτοεμφανίστηκε στα μέσα του
19ου αιώνα στις ΝΑ Άλπεις. Τα σπήλαια αποτελούν αντικεί-
μενο μελέτης για γεωλόγους, ανθρωπολόγους, βιολόγους,
ιστορικούς και πολλούς άλλους ειδικούς επιστήμονες.
Η μελέτη και η έρευνα των σπηλαίων επέλυσε πολλά προ-
βλήματα, καθώς κάθε σπηλαίωση είναι ένα σύνθετο οικο-
σύστημα που περιέχει πληροφορίες ακόμα και πριν την αν-
θρώπινη ύπαρξη. Τέλος με τα σπήλαια συνδέονται λαικοί
θρύλοι,μύθοι και παραδόσεις, ενώ μερικά από αυτά έχουν
μετατραπεί σε εξωκλήσια.
