Στην 1η Διεθνή Έκθεση «Verde.tec – Τεχνολογίες Περιβάλλοντος» στο εκθεσιακό κέντρο M.E.C. Παιανίας συμμετείχε ως μέλος του πάνελ σήμερα την Πέμπτη 2 Μαρτίου 2017 ο Δήμαρχος Πεντέλης Δημήτρης Στεργίου Καψάλης, ο οποίος ανέπτυξε το θέμα: «Δασικοί Χάρτες – Το κράτος σε παραλογισμό» όπως αυτό φαίνεται στο συνημμένο.
Η αποδοχή των θέσεών του από το σύνολο των συνέδρων ήταν καθολική, κατάσταση που επιβάλλει στους αρμόδιους της κυβέρνησης να ενσκήψουν στις προτάσεις του για το θέμα.
ΟΜΙΛΙΑ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΠΕΝΤΕΛΗΣ
ΣΤΗΝ 1η ΔΙΕΘΝΗ ΕΚΘΕΣΗ 2017 «Verde.tec Τεχνολογίες Περιβάλλοντος»
ΘΕΜΑ: Δασικοί Χάρτες – Το κράτος σε παραλογισμό.
Ο καθορισμός των δασικών χαρτών σε ένα σύγχρονο κράτος που λειτουργεί με κανόνες δικαίου και με κανόνες προγραμματισμού χωροθέτησης της ανάπτυξης του οικιστικού ιστού είναι θέμα πρώτης προτεραιότητας και απαιτείται να αποτελεί τη βάση στην έναρξη ανάπτυξης κάθε πολιτείας όπως και βασική προτεραιότητα προγραμματισμένης αναθεώρησής του στην εξέλιξη ανάπτυξης κάθε ευνομούμενης κοινωνίας.
Στην πατρίδα μας διαχρονικά μέχρι σήμερα το κράτος δε λειτούργησε με πολεοδομικό προγραμματισμό στην ανάπτυξή του οικιστικού ιστού, με συνέπεια η ανάπτυξη του οικιστικού ιστού να συντελείται άναρχα πριν από κάθε προγραμματισμό, εις βάρος του κυρίαρχου δασικού περιβαλλοντικού κεφαλαίου.
Η ανυπαρξία χωροθέτησης αποτύπωσης του δασικού μας κεφαλαίου είχε σα συνέπεια, η γη να αξιοποιείται οικιστικά χωρίς τις περισσότερες φορές να λαμβάνεται υπ όψιν η δασικότητά της.
Οι δασικές υπηρεσίες, ο φορέας επιτήρησής και διαχείρισης του δασικού πλούτου αποδυναμώθηκε, έχασε αυτή την κύρια αποστολή του και μετατράπηκε σε γραφειοκράτη.
Ξαφνικά σήμερα το κράτος εμφανίζεται να θέλει και έτσι πρέπει, να λύσει αυτό το τεράστιο περιβαλλοντικό πρόβλημα στηριζόμενο σε ένα υπόβαθρο δασικό των ετών 1937 και 1945 που αυτόματα το καθιστά αφερέγγυο σε μια ουτοπιστική διαδρομή αδικίας.
Στην Πεντέλη το κράτος διαχρονικά κατόρθωσε:
Προωθώντας τις λειτουργίες εντάξεων των περιοχών στο σχέδιο μέσω των οικοπεδικών-οικοδομικών συνεταιρισμών να ξεχάσει την δασικότητα και να λειτουργήσει μόνο με τη διαπλοκή συνεταιρισμού-κράτους. Έτσι πλαγιές και λυκορέματα ενετάχθησαν στο σχέδιο και απηλλάγησαν του δασικού τους χαρακτήρα χωρίς καμία συναίνεση του αρμόδιου υπουργείου και την ίδια στιγμή οι κεντρικές πλατείες και οι πατροπαράδοτοι οικισμοί του Πεντελικού διαμορφωμένοι και δομημένοι με άδειες των δεκαετιών 30 και 40 να βρίσκονται εκτός σχεδίου, δασικές ή αναδασωτέες περιοχές αναμένοντας το κράτος να λειτουργήσει.
Στη διαδικασία αυτή αναρχίας, αδικιών καρεκλοκενταυρισμού και αναλγησίας για το πρόβλημα του πολίτη ο Νόμος Τσιρώνη 4389/2016 έδωσε ελπίδα μιας γρήγορης και αποτελεσματικής επίλυσης του σοβαρού θέματος εξασφαλίζοντας: με χωροθέτηση πορτοκαλί χρώματος τις εντός σχεδίου περιοχές που απεντάχθησαν από το σχέδιο, με κίτρινο χρώμα τις περιοχές εντός του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου και με ιώδες χρώμα τα κτίσματα της οικιστικής πύκνωσης εντός του δασικού συστήματος τα οποία προφανώς και θα τεθούν υπό τον έλεγχο των πενταμελών επιτροπών που θα συγκροτηθούν για το θέμα σύμφωνα με το νόμο. Εκτιμούμε ότι ο νόμος αποτελεί μια πρώτη λύση και η όποια προσφυγή στο ΣΤΕ κάνει κακό στο δρόμο για την επίλυση του σοβαρού αυτού θέματος-προβλήματος αφού δεν προωθεί την επίλυσή του αλλά το αφήνει τελματωμένο στο νοσηρό χθες της ασάφειας, της παρανομίας και της διαπλοκής.
Ο νόμος αυτός προφανώς και μπορεί να αποτελέσει τη βάση χάραξης μιας κόκκινης γραμμής στην πραγματική κατάσταση που ισχύει σήμερα και εν πολλοίς καθορίζει το πραγματικό οικιστικό και δασικό ισοζύγιο δίνοντας λύσεις και περιορίζοντας αδικίες.
Ποιες λύσεις προσπαθούν να δρομολογήσουν οι δασικοί και οι δασικές υπηρεσίες όταν μετά από όλα αυτά προσπαθούν να προωθήσουν ανάρτηση δασικών χαρτών που δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα και το μόνο που επιτυγχάνουν είναι να οδηγήσουν σε μεγαλύτερη ακόμη ομηρία τον Έλληνα πολίτη που δοκιμάζεται σήμερα και που γι αυτόν και το ένα ευρώ είναι ζητούμενο;
Όλες αυτές οι διαδικασίες που ίσχυσαν στο παρελθόν και συνεχίζονται και γίνεται προσπάθεια να συνεχιστούν με μεγαλύτερη ένταση, στηριζόμενες πάνω στην ουτοπιστική βάση του δασικού υπόβαθρου των δεκαετιών του ’30 και του ’40 είναι τουλάχιστον παράλογες και προφανώς είναι άξιο απορίας, αν επιδιώκουν τη λύση του προβλήματος ή την ομηρία των πολιτών.
Ο Δήμαρχος Πεντέλης
Δημήτρης Στεργίου Καψάλης
