Τον Δεκαπενταύγουστο,
του Σταυρού (14/9),
των Εισοδίων της Θεοτόκου (21/11),
της Ζωοδόχου Πηγής (2/5),
των Αγίων Αναργύρων (1/7),
την Κυριακή της Ορθοδοξίας που γιορτάζει η εκκλησία της Παντάνασσας,
του Άγιου Παντελεήμονα (27/7)
της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος (6/8),
και στη Γέννηση της Θεοτόκου (8/9),
το χωριό συγκεντρώνεται για το πανηγύρι.
Ανάλογα με τη γιορτή και διαφορετικό έθιμο. Πάντως ο παπάς λειτουργεί και τα μακριά τραπέζια πάντοτε γεμίζουν με λογής-λογής καλά: φαβοκεφτέδες, γίγαντες, αμπελοφάσουλα, ψάρια και θαλασσινά, ρεβίθια, σικινιώτικο κρασί, ντόπιο γεμιστό κατσίκι.
Όλο το χωριό είναι καλεσμένο. Όλο. Και όλοι οι ξένοι που βρίσκονται στο νησί πρέπει κι αυτοί να έρθουν, να φάνε και να πιούνε. Μετά το τραπέζι αρχίζουν τα όργανα και ξεκινά ο χορός. Οι ευλογίες μέχρι τώρα πιάνουν τόπο, αφού κάθε χρόνο τα τραπέζια είναι γεμάτα και τα πρόσωπα γελαστά.
Οι Σικινιώτες παίρνουν πολύ στα σοβαρά την καλοπέρασή τους και την καλοπέραση όσων τυχαίνει να βρίσκονται παρέα τους.