Το εργαστήρι του τελευταίου καραβομαραγκού και το Ναυτικό Μουσείο.
κ. Καμπουράκη, ο Αβραάμ Λίνκολν είπε: «Μπορείς να τους ξεγελάς όλους για λίγο καιρό, λίγους όλο τον καιρό, αλλά όχι όλους όλο τον καιρό». Ευτυχώς οι Ροδίτες το κατάλαβαν πολύ νωρίς.
Πέρασαν 3 ημέρες απ’ όταν τοπικά Μ.Μ.Ε. και ευαισθητοποιημένοι συμπολίτες μας αποκάλυψαν με θυμό και αγανάκτηση, την σκανδαλώδη και εγκληματική καταστροφή της πολύτιμης ναυτικής κληρονομιάς που διατηρούσε ο τελευταίος καραβομαραγκός της Ρόδου κ. Μιχαήλ Χατζηνικολάου, στο εργαστήριο του στην είσοδο του λιμανιού της Ακαντιάς.
Δυστυχώς μαζί με την κατεδάφιση του παραπήγματος-εργαστηρίου, καταστράφηκαν μοναδικής αξίας σχέδια, εργαλεία, ημιτελή σκαριά διαφόρων μεγεθών, δείγματα της νησιώτικης ναυπηγικής του τελευταίου αιώνα και μαζί μ αυτά και η μοναδικής ιστορικής αξίας, αλλά και χρησιμότητας, 16μετρη κορδέλα τεμαχισμού των δένδρων «καταρράκτης» που εγκαταστάθηκε στη Ρόδο επί Ιταλοκρατίας.
Περίμενα υπομονετικά ν’ ακούσω μία συγνώμη, έστω ένα «έγινε λάθος», από τους υπεύθυνους του δήμου. Αντ’ αυτού με περίσσιο θράσος, παρασκηνιακά, ειδικοί σύμβουλοι του κ. Καμπουράκη με ασυνάρτητες δικαιολογίες, υποκατέστησαν ακόμη και τον πρόεδρο του Λιμενικού Ταμείου, ο οποίος, προς τιμήν του δήλωσε άγνοια. Επιχείρησαν να καλύψουν το σκάνδαλο, επικαλούμενοι ότι δήθεν είχαν την συναίνεση των παιδιών του κ.Μιχάλη, (άραγε γιατί δεν ρώτησαν τον ίδιο;) και για να αναστρέψουν την σε βάρος τους κατακραυγή, άφησαν να πλανάται στον αέρα ότι δεν υπήρχε από εμάς σχεδιασμός για την κατασκευή του Ναυτικού Μουσείου.
Για την έγκυρη ενημέρωση λοιπόν των συνδημοτών μας, παραθέτουμε επιγραμματικά, το ιστορικό του ναυτικού μουσείου :
-Από το έτος 2015 ο 89χρονος τότε κ. Μιχάλης, μου δήλωσε ότι δωρίζει τα εργαλεία του, τα σκαριά και την πολύτιμη 16μετρη κορδέλα, στο δήμο Ρόδου, να εκτεθούν σε μουσείο που θα κατασκευάζαμε στον ίδιο χώρο και πέριξ του εργαστηρίου, για να μη μετακινηθεί και να μην αχρηστευθεί ο «καταρράκτης».
-Το λιμενικό ταμείο, σχεδίασε και χωροθέτησε το ναυτικό μουσείο παραπλεύρως του υφιστάμενου παραπήγματος-εργαστηρίου του κ.Χατζηνικολάου.
-Υπήρχε εγγραφή στον Π/Υ και το τεχνικό πρόγραμμα του λιμενικού ταμείου με το ποσό των 300.000 ευρώ για την κατασκευή του ναυτικού μουσείου.
-Ζητήθηκε από τον ιδιώτη μελετητή του ξυλοπεζόδρομου, η εκπόνηση προμελέτης του ναυτικού μουσείου, (μαζί με παρακείμενο 2 επιπέδων πάρκινγκ), ο οποίος πράγματι παρουσίασε την αρχική προμελέτη του μουσείου σε δημόσια συνεδρίαση του Δ.Σ. του Λιμενικού Ταμείου.
Μετά απ’ αυτά τίθενται τα ερωτήματα:
-Με ποιο δικαίωμα ο εργολάβος που ανέλαβε την κατεδάφιση του παραπήγματος, με εντολή του Λιμενικού Ταμείου, άφησε να συληθούν τα εργαλεία ή να πουληθούν για παλιοσίδερα; Tι έγιναν τα μικρά σκαριά μέσα και γύρω από το εργαστήριο ; Υπήρξε επίβλεψη;
-Με τίνος την έγκριση και με ποιο αντίτιμο ξήλωσε και παρέλαβε στην κατοχή του την πολύτιμη κορδέλα; Γιατί την τεμάχισε σε 3 η 4 μέρη;
-Γιατί οι ευαισθητοποιημένοι συμπολίτες μας –σύμφωνα με δημοσιεύματα- έπρεπε να πληρώσουν 1.200 ευρώ για να πάρουν πίσω τον τεμαχισμένο και αχρηστευμένο πλέον «καταρράκτη», αφού ο ιδιοκτήτης του τον δώριζε στο δήμο;
-Η θυγατέρα του κ. Χατζηνικολάου (που ήταν υποψήφια δημοτική σύμβουλος με τον κ. Καμπουράκη), συμφώνησε σ αυτά; Γνωρίζει ότι ο πατέρας της έλεγε με πάθος ότι : «Δεν θα πεθάνω μέχρι να δω το μουσείο και τα σκαριά μου στολισμένα, να μάθουν οι νεώτεροι την ιστορία»; Έχουν ενημερώσει τον κ.Μιχάλη, για την καταστροφή της ιστορίας, του οράματος του και της δημιουργίας μιας ζωής; (Στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα).
Όμως, το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι, οι νεοσσοί ειδικοί σύμβουλοι του κ. Καμπουράκη, και τα παπαγαλάκια που παραπληροφορούν στο παρασκήνιο τους δημότες, δεν έχουν γνώση, ώστε να έχουν και γνώμη. Δυστυχώς για τη Ρόδο, κάποιοι δεν έχουν επίγνωση της ιστορίας, του πολιτισμού, της παράδοσης και του μεγαλείου αυτού του τόπου και τον οδηγούν στην καταστροφή.
Κύριε Καμπουράκη, γιατί κρύβεστε πίσω από τους συμβούλους σας, αφού εσείς έχετε την αποκλειστική ευθύνη; Στην ντουλάπα του γραφείου σας, αφήσαμε την προμελέτη τόσο του ναυτικού μουσείου, όσο και του πάρκινγκ στο καρνάγιο. Πέρασαν 10 μήνες, έχετε ανοίξει την ντουλάπα ή μήπως δεν βρίσκετε χρόνο να πάτε μέχρι εκεί ;
Κύριε Καμπουράκη, μήπως η κατασκευή του ναυτικού μουσείου, χαλούσε τους σχεδιασμούς και τους «μύχιους πόθους» κάποιων, για την εκμετάλλευση του λιμανιού της Ακαντιάς; Κάποια στιγμή θα …. λάμψει και εδώ η αλήθεια. Ο Αβραάμ Λίνκολν είπε: «Μπορείς να τους ξεγελάς όλους για λίγο καιρό, λίγους όλο τον καιρό, αλλά όχι όλους όλο τον καιρό». Ευτυχώς οι Ροδίτες το κατάλαβαν πολύ νωρίς.
Υ.Γ. Έχω στην διάθεση κάθε ενδιαφερόμενου, τόσο την προμελέτη του ναυτικού μουσείου, όσο και τα σχέδια του παρακείμενου πάρκινγκ, μελέτη γνωστού Ροδίτη αρχιτέκτονα.
