Ο Πρόεδρος της ΠΕΔ Θεσσαλίας κ. Ρίζος Κομήτσας μετά από αιτήματα των Δήμων της Περιφέρειας με θέμα: «Tην ανάγκη απλοποίησης της διαδικασίας για την εγγραφή των σημείων υδροληψίας στο ΕΜΣΥ και την υποβολή των φακέλων για την έκδοση αδειών χρήσης νερού στους αρδευτές» απέστειλε επιστολή προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, τον Ειδικό Γραμματέα Υδάτων ΠΕΚΑ, τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και τη Γ.Γ. Αποκεντρωμένης Διοίκησης Θεσσαλίας και Στερεάς Ελλάδας.
Κύριε Υπουργέ,
Έντονη οργή και αγανάκτηση επικρατεί στους κόλπους των αγροτών σε όλη τη Θεσσαλία με αφορμή τη διαδικασία που έχει δρομολογήσει το ΥΠΕΚΑ για την εγγραφή των σημείων υδροληψίας στο υπό σύσταση Εθνικό Μητρώο Σημείων Υδροληψίας (ΕΜΣΥ) και την ανανέωση των αδειών χρήσης νερού όλων των αρδευτών. Σύμφωνα με το υπ’ αριθμ. οικ. (14550/19-1-2014) έγγραφό του Ειδικού Γραμματέα Υδάτων του ΥΠΕΚΑ όλοι οι ιδιοκτήτες και χρήστες σημείων υδροληψίας υποχρεούνται μέχρι τις 15 Μαΐου 2014 να υποβάλουν μέσω των Δήμων αίτηση για την εγγραφή τους στο ΕΜΣΥ ενώ μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου 2014 υποχρεούνται να έχουν προβεί στην υποβολή αίτησης για τη χορήγηση – ανανέωση της σχετικής άδειας χρήσης νερού.
Για τους αρδευτές που αρδεύουν τα χωράφια τους από τα κανάλια των δικτύων των ΤΟΕΒ ανακύπτει μείζον ζήτημα, αφού βάσει της προβλεπόμενης διαδικασίας καλούνται να επωμισθούν ένα δυσβάσταχτο κόστος για να συμπληρώσουν τα στοιχεία της αίτησης εγγραφής του σημείου υδροληψίας αλλά και συνολικά για την υποβολή του φακέλου άδειας χρήσης νερού. Στην αίτηση ζητούνται συντεταγμένες του σημείου υδροληψίας σε WGS 84 ή ΕΓΣΑ 87 και μία σειρά άλλων τεχνικών χαρακτηριστικών τα οποία οι αγρότες δεν είναι σε θέση να γνωρίζουν. Έτσι, καλούνται να πληρώσουν αδρά σε ειδικούς για να αποκτήσουν αυτά τα στοιχεία και να τα συμπληρώσουν στην αίτηση, κάτι αδιανόητο, αφού τη συγκεκριμένη διαδικασία μπορούν και πρέπει να την αναλάβουν οι ίδιοι οι ΤΟΕΒ, που έχουν και την ευθύνη για τη διαχείριση του δικτύου και των σημείων υδροληψίας σε κάθε περιοχή.
Επίσης, οι Δήμοι κακώς εμπλέκονται από το ΥΠΕΚΑ στη διαδικασία συγκέντρωσης των αιτήσεων των αρδευτών, αφού δεν έχουν καμία εμπλοκή στο ζήτημα της διαχείρισης των αρδευτικών δικτύων και των σημείων υδροληψίας ενώ για αυτές τις διαδικασίας υπάρχουν αρμόδιες υπηρεσίες (Διεύθυνση Υδάτων, Διεύθυνση Αγροτικής Ανάπτυξης κ.λπ.) τόσο στις Περιφέρειες και τις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις όσο και στο ΥΠΕΚΑ και το ΥΠΑΑΤ.
Κύριε Υπουργέ επειδή:
βρισκόμαστε μέσα στην αρδευτική περίοδο και στους αγρότες δεν περισσεύει ούτε λεπτό για να προλάβουν να ασχοληθούν επισταμένα με ένα τόσο σοβαρό ζήτημα, όπως είναι η εγγραφή των σημείων υδροληψίας στο ΕΜΣΥ,
οι ΤΟΕΒ εν γένει και ειδικά ο ΤΟΕΒ Πηνειού βρίσκονται σε φάση έγκρισης από το ΥΠΕΚΑ μελετών για τη χρήση νερού στα δίκτυά τους, διαδικασία που δεν αναμένεται να ολοκληρωθεί εντός του έτους,
οι αγρότες αδυνατούν και είναι εντελώς άδικο να επωμισθούν το κόστος για τη συμπλήρωση των στοιχείων που τους ζητούνται στην αίτηση προσδιορισμού των σημείων υδροληψίας και για την υποβολή των φακέλων έκδοσης αδειών χρήσης νερού,
απομένουν ελάχιστες μέρες για την εκπνοή της προθεσμίας της 15ης Μαΐου και οι Δήμοι με τις τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό και μεσούσης της προεκλογικής περιόδου είναι αδύνατον να παραλάβουν και να διαχειριστούν χιλιάδες αιτήσεις αρδευτών,
σας ζητούμε να δοθεί, άμεσα, παράταση τουλάχιστον έως το τέλος του 2014 στην εγγραφή των σημείων υδροληψίας στο ΕΜΣΥ και στην υποβολή των φακέλων για την έκδοση αδειών χρήσης νερού προκειμένου να επαναπροσδιορισθεί – απλουστευτεί το σύνολο της διαδικασίας και να μην επιβαρύνει με γραφειοκρατικό κόστος του αγρότες. Ειδικά για τους αρδευτές των ΤΟΕΒ η διαδικασία αυτή προτείνουμε να εξελιχθεί μετά την έγκριση από το ΥΠΕΚΑ των μελετών των ΤΟΕΒ για τη χρήση νερού.
Εισηγούμαστε, δε, όλες οι άδειες να εκδοθούν σε συνεννόηση των αρμόδιων υπηρεσιών με τους κατά τόπους ΤΟΕΒ, που έχουν και την ευθύνη διαχείρισης των αρδευτικών δικτύων και γνωρίζουν τα σημεία υδροληψίας αλλά και το σύνολο των αρδευτών.
Θεωρούμε αδιανόητο σε μία εποχή, που οι αγρότες αγωνίζονται για τη βιωσιμότητα των εκμεταλλεύσεών τους, αντί να διευκολύνουμε την καθημερινότητά τους, να τους κάνουμε τη ζωή δύσκολη και τους χρεώνουμε με κόστη, τα οποία σε καμία περίπτωση δεν είναι σε θέση να επωμισθούν για κάτι το οποίο η ελληνική πολιτεία οφείλει να λύσει με την ενεργοποίηση όλων των αρμόδιων υπηρεσιών της.